Bir başka zulüm, YÖK’ün 30 Temmuz 1998 tarih ve 9.88.90 sayılı kararı ile meslek lisesi mezunlarına üniversite giriş sınavlarındaki katsayı uygulaması. YÖK’ün katsayı uygulaması, meslek lisesi öğrencilerinin ağırlıklı ortaöğretim başarı puanlarının, kendi alanları ile ilgili yükseköğretime girmek istediklerinde 0,8; başka bir alanda sınava girmek istediklerinde ise 0,3 ile çarpımını gerektiren bir uygulama. Söz konusu uygulama ile imam hatip lisesi mezunlarının ilahiyat fakültesi dışındaki alanlara girmesi neredeyse imkânsız hale gelir. Uygulama sonrası imam hatip liselerine tarihinin en büyük darbesi vurulur. Bu darbeyle, 1999 yılında imam hatip liselerinden mezun olan öğrenci sayısı 80 bin iken, 2003 yılında 10 binin altına düşer.
Üniversitelerdeki zulüm, başörtüsü ve katsayı ile sınırlı değildir. Üniversitelerde hoca kıyımı da eksik olmaz. İstanbul Üniversitesi Rektörü Kemal Alemdaroğlu’nun baskısı, birçok onurlu profesörü de istifaya zorlar.
Tarihimizin utanç sayfalarında yer alan 27 Mayıs 1960 darbesiyle, bilim üretmenin bir tarafa bırakıldığı ve ideolojik çatışmaların merkezleri haline gelen üniversitelerde, bu defa da, 1980 darbesiyle YÖK’ün bürokratik hegemonyası tezahür eder. Üniversiteler, tam bir derebeyliğe dönüşür. İhsan Doğramacı ile başlayan, Kemal Gürüz ve Erdoğan Teziç ile devam eden 1980 sonrası baskıcı dönemde, Anadolu çocuklarına karşı horlama ve dışlamalara devam edilir, en acımasız baskılara başvurulur. Özellikle başı sıkışan darbeciler için bazı üniversiteler önemli görevler ifa etmeye başlar. 25 Ekim 2003 tarihinde Ankara’da YÖK Başkanı Kemal Gürüz, bazı rektörler ve üniversite öğretim üyeleriyle zorla mitinglere getirilen öğrencilerin katıldığı “Cumhuriyet’e ve Atatürk’e Bağlılık” Mitingi’nde, rektörlerin “Kubilay” olmaya hazır olduklarını söyleyerek “Ordu Göreve” pankartı açtıkları gibi...
Bilimden uzak, darbecilere çanak tutan böylesi üniversite yöneticilerinden, bilim üretme dışında her şey beklenirdi. Yaşanan zorlu süreçten sonra, YÖK Başkanı Erdoğan Teziç’in görev süresi Aralık 2007’de dolar; yerine, YÖK’ün baskıcı uygulamalarına karşı ezber bozan, demokrat, özgürlükçü Yusuf Ziya Özcan Hoca göreve getirilir. Yusuf Ziya Hoca döneminde üniversitelerde, önce bilim insanları, sonra öğrenciler rahat bir nefes almaya başlar. Hoca, yaptığı açılımlarla insanı merkeze alma gayretinde olur, daha fazla özgürlük için çalışır. Üniversiteleri; bilgi üreten, bilgiyi ileten ve yayan bir öğretim ve araştırma kurumu haline getirme gayretinde olur. İnsanların yaşam tarzlarına ve inançlarına saygı gösterir. Kimsenin giyim ve kuşamına müdahale etmez. Müdahale edene müdahale eden olur. Bunun için başörtüsü mağduriyetini yaşayanların hep yanında oldu, başörtüsünün önündeki engelleri kaldırdı. Bu nedenle Anadolu insanı da Yusuf Ziya Hoca’yı hep sevdi.
Son adımında ise, mütedeyyin insanların çocuklarını okuttuğu imam hatip liselerinin önünü kesmek için “balyoz” gibi indirilen ve neredeyse bütün meslek liselerini bitirme noktasına getiren “katsayı zulmünü” kaldırarak önemli bir iş yaptı. Bu gayretini, çabasını unutmak elbette mümkün değildir.
19 Şubat 2011’de gerçekleştirdiğimiz 4. Olağan Genel Kurulumuza katılmıştı. Teşkilatımızın kendisine karşı ilgisi ise müthişti. Çünkü teşkilatımız, kendileri gibi sivil duruşu olan, sivilleşmeyi önemseyen bilim insanlarını bağrına bastığı gibi, O’nu da bağrına basmıştı. Yusuf Ziya Hoca, genel kurulumuza hitaben yaptığı konuşmada, “sendikalar eskiden YÖK’e alınmıyordu, şimdi ise ellerini kollarını sallayarak YÖK’e gelebiliyor ve taleplerini ileterek çözüm yolları arayabiliyor, en büyük farkımız budur, milletle kucaklaşmaktır” diyerek haklı bir çıkış yapmıştı. Çünkü kendisi YÖK Başkanı oluncaya kadar Eğitim-Bir-Sen, YÖK ve üniversiteler önünde ‘üniversitelere özgürlük’ diye sürekli eylemler yapmıştı. Amacımız, üniversite özgürlüğünün sadece üniversitelerin idari özerkliğinden ibaret olmadığını belirtmek; akademik ve idari personelin ifade özgürlüğünü vurgulamak; üniversiteye girişte uygulanan katsayı gibi adaletsizliklerin önlenmesini sağlamak; üniversite öğrencilerine yönelik başörtüsü yasağı gibi çağdışı ve insan haklarına aykırı hukuksuz uygulamalara son verilmesinin de üniversite özgürlüğünün ayrılmaz bir parçası olduğunu haykırmaktı. Yusuf Ziya Özcan Hocam, konuşmasının devamında, Eğitim-Bir-Sen’e özel bir teşekkürü olduğunu ifade ederek, “Özellikle katsayı ve başörtüsü konusunda, gerçekten kırılma noktalarının yaşandığı anlarda sendikayı her zaman yanımızda bulduk ve desteklerini hiç esirgemediler. Bundan dolayı teşekkür ediyorum” demişti.
Biz de, YÖK’ün bir dönemine çok şey sığdıran, özellikle “başörtüsü yasağı” ve “katsayı zulmüne” son vermek için çaba gösteren ve elini taşın altına koyan Yusuf Ziya Özcan Hocamıza teşekkür ediyoruz.
Yolun açık olsun Sayın Yusuf Ziya Hocam. Bu camia sizi unutmayacak, hep hayırla yad edecektir!
